Περιγραφή
«Εκείνο που κάνει εντύπωση και δίνει στο έργο την αξία του είναι η εξαιρετική ποικιλία που μας παρουσιάζει, το πλήθος των προσώπων και των μεμονωμένων επεισοδίων, παρουσιασμένων όλων με έξοχη αφηγηματική άνεση και που, χωρίς να συμπλέκονται μεταξύ τους, δεν ξεφεύγουν από το κεντρικό νήμα, και με την παράλληλη έκθεσή τους όχι μόνο δεν διασπούν αλλά αντίθετα συγκρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Γιατί υπάρχει μια (πολύ υποτυπώδης) «υπόθεση» και υπάρχει αναμφισβήτητα και ένα κεντρικό πρόσωπο, Είναι η θεια Σκεύω, η γριά μητέρα, που το φίλτρο για το μοναχογιό της τη φέρνει να πάρει την τολμηρή απόφαση να μπει «βαρδιάνος στα σπόρκα», φύλακας δηλαδή στα μολυσμένα (τα «επιχόλερα») πλοία. Περίεργο, μια γυναίκα και εδώ στο κέντρο της διήγησης, όπως και στη «Φόνισσα», αλλά μια γυναίκα ολότερα διαφορετική. Η Φραγκογιαννού είναι ακριβώς το αντίθετο της Θεια-Σκεύως, το ανάστροφο του νομίσματος. Τη μια την κινεί το μίσος, την άλλη η αγάπη. Το δαιμονικό στοιχείο της φόνισσας βρίσκει στην καλοκάγαθη μορφή της γρια-Σκεύως το φωτεινό του αντίκρισμα, στην αντικοινωνική τοποθέτηση εκείνης αντιτίθεται το βάθος και η απλότητα της αγάπης της Σκεύως.
Εκτός από τα πρόσωπα παρεμβάλλονται και ένα πλήθος επεισόδια, μεμονωμένα, αυτοτελή, που έρχονται όμως πάντα και συνδέονται με την κεντρική γραμμή του έργου. Δύο παίρνουν έκταση και σημασία. Το πρώτο, κωμικό και σατιρικό, είναι στην αρχή (…) Το δεύτερο επεισόδιο, προς το τέλος είναι περισσότερο δραματικό(…)».
(Από τον πρόλογο του Λίνου Πολίτη, στην πρώτη έκδοση, 1968 – Γαλαξίας)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση προς το παρόν