Φασισμός και κοινωνική επανάσταση

Περιγραφή

Φασισμός και κοινωνική επανάσταση του Ραντζάνι Πάλμε Ντατ

«Ποιοι είναι οι γενικοί όροι που ευνοούν την άνοδο του φασισμού; Μπορούμε να τους απαριθμήσουμε εν συντομία: 1) η ένταση της οικονομικής κρίσης και της ταξικής πάλης, 2) η εντεινόμενη απογοήτευση από τον κοινοβουλευτισμό, 3) η ύπαρξη ευρέων μικροαστικών, μεσαίων στρωμάτων, του εξαθλιωμένου προλεταριάτου και των τμημάτων των εργατών υπό καπιταλιστική επιρροή, 4) η απουσία αυτοτελούς ταξικά συνειδητής ηγεσίας του κύριου όγκου της εργατικής τάξης».

Οι παραπάνω εκτιμήσεις του συγγραφέα, διατυπωμένες πριν από 80 χρόνια, το 1934, θα μπορούσαν να έχουν διατυπωθεί σήμερα. Σε αυτό συνίσταται η επικαιρότητα και η δύναμη του έργου του Ρ. Ντατ «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση» που πρωτοδημοσιεύεται στα ελληνικά με την παρούσα έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής».

Η αδυναμία της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής σε σχέση με όσα υπόσχεται, όταν δεν μπορεί στέρεα να επανέλθει η φιλελεύθερη διαχείριση, φέρνει πιο κοντά το φασισμό στη διακυβέρνηση. Κι αυτό γιατί η σοσιαλδημοκρατία προκαλεί πιο έντονη απογοήτευση σε εργατικές και λαϊκές μάζες απ’ ότι η αστική φιλελεύθερη διαχείριση, αφού έχει πιο βαθιές ρίζες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Φέρνει μεγαλύτερη σύγχυση και απογοήτευση αφού υπόσχεται ακόμα και «δημοκρατικό» σοσιαλισμό (μέσω μεταρρυθμίσεων, κοινοβουλευτικών αποφάσεων).

Στο βιβλίο «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση» αναδεικνύεται όλη η παραπάνω κίνηση, με πιο χαρακτηριστική την εξέλιξή της στη Γερμανία από το 1918 έως το 1933, αλλά και στην Ιταλία. Δεν είναι τυχαίο ότι και στις δύο χώρες είχε προηγηθεί επαναστατική κατάσταση περίπου πριν δέκα χρόνια.

Το βιβλίο προσφέρει μια γνώση για την ανάγκη πάλης του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο με το φασισμό όσο και με το ρεφορμισμό-οπορτουνισμό, που σε τελευταία ανάλυση εξίσου υπηρετούν τη διατήρηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του συστήματος.

Λίγα λόγια για τον Ραντζάνι Πάλμε Ντατ

Γεννημένος στο Κεμπριτζ το 1896, ο Ρ. Πάλμε Ντατ υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μεγάλης Βρεττανίας από την ίδρυσή του. Ο πατέρας, ινδικής καταγωγής, υπήρξε γιατρός στις φτωχότερες συνοικίες του Κέμπριτζ, ενώ η μητέρα του , σουηδικής καταγωγής, ήταν συγγραφέας και ποιήτρια. Αμφότεροι οι γονείς του ήταν μέλη της Σοσιαλδημοκρατικής Ομοσπονδίας και φιλοξενούσαν στο σπίτι τους σημαντικές προσωπικότητες του ινδικού κινήματος για την ανεξαρτησία της Ινδίας και του ινδικού εργατικό κινήματος. Ο Ρ. Πάλμε Ντατ υπήρξε εξαιρετικός φοιτητής και αναπάντεχα καλός γελοιογράφος. Αποβλήθηκε από την Οξφόρδη γιατί διέδιδε μαρξιστικές ιδέες, αντιτάχτηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αρνήθηκε να επιστρατευτεί, γεγονός που τον οδήγησε σε 56 ημέρες φυλάκιση. Αργότερα, κατάφερε να αποφοιτήσει με την υψηλότερη ακαδημαϊκή διάκριση στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών. Το 1920 έγινε μέλος του νεοσύστατου Κομμουνιστικό Κόμματος. Από το 1921 έως το θάνατό του το 1974, ο Ντατ ήταν ο ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Labour Monthly, στο οποίο έγραφε εξαιρετικά διεισδυτικές αναλύσεις για την αγγλική εργατική τάξη από τη σκοπιά του μαρξισμού-λενινισμού. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κ.Κ της Μεγάλης Βρετανίας από το 1923 έως το 1965. Από το 1924 έως το 1935 έζησε στις Βρυξέλες , με τη σύζυγό του Σάλμε Μούρικ, στέλεχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς, στο πλαίσιο αποστολής της Κομμουνιστικής Διεθνούς .Συνέβαλε στη θεωρητική δουλειά του κόμματος. Έγραψε πολλά βιβλία και έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο βοηθώντας στην ίδρυση του νεοσύστατου Κ.Κ Ινδίας. Ο Ντατ στο 7ο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της Εκτελεστικής της Επιτροπής.

Επιπρόσθετες Πληροφορίες