Δύο λευκώματα του Γιώργου Φαρσακίδη: Μακρόνησος, Πολυτεχνείο

Το πρώτο έντυπο που κυκλοφόρησε, λίγο πριν τη Χούντα, το 1964, με εικαστικές μαρτυρίες και κείμενα που κατονόμαζαν επώνυμα τους βασανιστές και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν. Ακολούθησε μήνυση του Δ. Ιωαννίδη και η κατάσχεση του λευκώματος.

«Το ανοίγεις και βρίσκεσαι στην κόλαση… Δεν μπορείς να το κοιτάξεις με τη ζωγραφική απλώς ματιά, η ανθρώπινη τα καταβροχθίζει…. Κορμιά σκελετωμένα, πρόσωπα ρουφηγμένα μ’ απ΄τα χείλη τους δε λέει να δύσει το χαμόγελο… τοy Ανθρώπου που νίκησε… Και νικάει» (από την παρουσίαση της Αυγής το 1965). Όταν αρχίσεις το ξεφύλλισμα «… δεν μπορεί να αναβάλεις το διάβασμα του ούτε για μια στιγμή… Θα σταθείς σε κάθε σελίδα να κοιτάξεις, να διαβάσεις, να σκεφθείς, να θυμηθείς… Ο Γ. Φαρσακίδης το ίδιο λιτά ζωγραφίζει με τον χρωστήρα ή με τον λόγο, την παλικαριά την αρετή, την Αξιοπρέπεια και την περηφάνια των αγωνιστών» (Ν. Παπανδρέου «Νέος Κόσμος», 1965).

Για τα έξοδα αποστολής και αντικαταβολής στις παραγγελίες δείτε ΕΔΩ

Από τους πρώτους δημιουργούς που απαθανάτισαν τον αγώνα και το πνεύμα του Πολυτεχνείου ο εικαστικός Γιώργος Φαρσακίδης, της γενιάς της Αντίστασης. Έξι σχέδια με χρώμα, εμπνευσμένα από τον αγώνα των φοιτητών. Με τη μεταπολίτευση τυπώθηκαν ως αφίσες ξεχωριστά το καθένα (στόλισαν τότε πολλά εφηβικά δωμάτια) και σε λεύκωμα και κυκλοφόρησαν ευρέως. Κάθε φύλλο έχε ως τίτλο στίχους ποιητών: Καβάφη («Θερμοπύλες»), Παλαμά («Δωδεκάλογος του γύφτου»), Βάρναλη («Καμπάνα»), Σικελιανού («Ο θάνατος του Διγενή Ακρίτα»), Σολωμού («Υμνος εις την Ελευθερίαν») και Αγγουλέ («Στην ιστορία»). Και το εξώφυλλο, ένα έβδομο σχέδιο με στίχους του Γ. Ρίτσου («Εδώ το φως»).

Για τα έξοδα αποστολής και αντικαταβολής στις παραγγελίες δείτε ΕΔΩ